Ο “Δρόμος του αλατιού” αναδύεται στα βουνά του Παναιτωλικού όρους ως ένα αναβιωμένο μονοπάτι ιστορικής, εμπορικής και θρησκευτικής σημασίας για την περιοχή, αφού κατά το παρελθόν αποτελούσε τη βασική αρτηρία μετακίνησης ανθρώπων και προϊόντων από την Αιτωλοακαρνανία στην Ευρυτανία.
Το αλάτι το φόρτωναν οι αγωγιάτες στα υποζύγια και έπαιρναν τον ανηφορικό δρόμο προς τον Προυσό και το Καρπενήσι.

Το μονοπάτι υπέπεσε σε αχρηστία με τη διάνοιξη του δρόμου τη δεκαετία του 1960, με το άγριο δασώδες τοπίο να εξαφανίζει τα περισσότερα ίχνη του.

Όπως αναφέρει και ο Αλέξανδρος Πάλλης στην πεζοπορική του διήγηση αναφορικά με το μονοπάτι:
“Όμως πιο μακρόλογα δε θα σας ιστορήσω το στενό, όσο θερμός κιαν είναι ο ενθουσιασμός μου γιατί, ματαιοπονάς αν με λόγια καταπιάνεσαι να εικονίσεις πιστά η προσεγγιστά φυσικές καλλονές. Όπιος τις αγαπάει, ας κοπιάσει να τις δει”
Στις μέρες μας η διαδρομή χρησιμοποιείται κυρίως από προσκυνητές την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου.